ادبیات و فرهنگ
لبم راپرتاب می کنم
سنگِ مدور ِداغی
بررودخانه ی تنت
تانقطه نقطه نقطه موج برانگیزد.
تودرتمام ِجهان شناوری
باقایق پرستو
فرازساحل ِبلندِ کوه
برخلیج ِآسمان
به زلال ِشب می مانی
به سپیداری
که اولین نگاه را
ماه درآن لانه می کند.
درکجای باغ پنهانی؟
صدای جیرجیرک ها
یاجرعه ی نسیم وشبنم
درعلف
یابرگ های شسته درنور
درکجای وجودم پنهانی
که هرسحرگاه
شعری به جانم پرتاب می کنی
__________
شاهیجان- فروردین1386
نوشته شده توسط محمد غلامی در یکشنبه 89/11/3 و ساعت 11:58 عصر | نظرات دیگران()
